آفتاب مهر
قرآن کریم درباره آدمهای شکم پرست و شهوت ران، آیه تکان دهنده ای دارد** * این آیه در سورة مبارکه یونس است و چه آیه فوقالعادهایی میباشد* این آیه شریفه، اهداف قرآن را بیان میکند. اگر کسی تا حالا به این اهداف نرسیده، ضرر سنگینی کرده است. اگر کسی به این اهداف نرسیده، به معنای آن این است که او هنوز دارد کنار شکم و شهوت درجا میزند. کسی که کنار شکم و شهوت درجا بزند، نظر قرآن دربارة او این است: وَ الَّذِینَ کَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَ یَأْکُلُونَ کَمَا تَأْکُلُ الْأَنْعَامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ شکمیها و شهوتیها چون چهارپایانند؛ یعنی هیچ ترقیای ندارند و دوزخ هم جایگاة آنهاست. (محمّد:12) یَا أیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُم مَوْعِظَةٌ مِن رَبِّکُمْ وَ شِفَاءٌ لِمَا فِی الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ (یونس:57) قرآن مجید کتاب نصیحت و کتاب موعظه است. واعظ این موعظه کیست؟ خداوند. ** دلسوزتر از این واعظ در عالم کیست؟ هیچ کس** این یک هدف قرآن است. من اگر اهل شنیدن موعظه نباشم، چه کسی هستم؟ حکمای الهی میگویند، موجودی به علاوه صفر. آیا من در این صورت، در صفر میمانم و یا پایینتر هم میروم؟ حکما میگویند، نه. پایینتر هم تا بینهایت صفر میروی تا جایی که انسانی که فراری از موعظه است، این قدر پوچ میشود که پروردگار میگوید، ** در قیامت برای سنجش اعمال او، هیچ ترازویی برپا نمیکنم؛ چون او هیچ چیزی نیست**
Design By : Pichak |